11 wspaniałych ras arlekina!
Psy arlekiny mają unikalny wzór sierści, składający się z białego koloru podstawowego i rozproszonych czarnych plam na całym ciele. W niektórych przypadkach te czarne plamy mogą nawet wydawać się niebieskie.
Rasy psów z tym wzorem sierści są bardzo rzadkie.
W rzeczywistości istnieją tylko dwie rasy na świecie, które wykazują ten wzór sierści . Mimo to wiele ras wygląda podobnie do psów arlekina, nawet jeśli nie do końca pasują do dzioba.
Poniżej omówimy zarówno prawdziwe arlekiny, jak i ich sobowtóry, a także zagłębimy się w niektóre problemy zdrowotne, których często doświadczają arlekiny.
Rasy psów arlekinów: kluczowe dania na wynos
- Psy arlekiny mają unikalny wzór sierści. Ich podstawowym kolorem jest biały, a na całym ciele mają wiele czarnych plam i plam. Wyglądają trochę podobnie do dalmatyńczyków.
- Tylko dwie rasy psów mogą wykazywać cechę arlekina: dogów niemieckich i beaceronów. Ale ponieważ beaucerony są dość rzadkie w USA, cecha ta jest najczęściej kojarzona z dogami.
- Aby wykazać wzór sierści arlekina, pies musi mieć gen arlekina oraz gen merle. Jednak wiele psów, które mają tylko gen merle, może wyglądać nieco podobnie do arlekinów, więc omówimy również niektóre z najlepszych sobowtórów.
- Geny merle i arlekin są niestety powiązane z kilkoma problemami zdrowotnymi, więc mądrze jest edukować się o ich potencjalnych wyzwaniach przed dodaniem któregoś do swojej rodziny.
Głębokie nurkowanie: czym są psy arlekiny?
Psy arlekiny są nieco zmienne, ale większość jest biała i pokryta mnóstwem czarnych łat .
Dog niemiecki arlekin siedzący na trawie
Tych łat naprawdę nie można nazwać plamami, ponieważ często mają różne rozmiary i kształty. Czasami te psy mogą mieć również szare kleszcze (bardzo małe szare linie lub kropki) i łatki.
Bardzo rzadko, zwykle ciemne plamy na psie arlekina mogą być podpalane, co jest określane jako sierść płowa .
Ponadto, podczas gdy niektóre psy arlekiny są cętkowane na całym ciele, inne mogą mieć tak zwany irlandzki wzór plamek. Oznacza to po prostu, że nie mają plam na szyi, klatce piersiowej ani brzuchu.
Ale we wszystkich tych przypadkach zaangażowane są te same geny.
Wzór arlekina jest związany z wzór płaszcza merle , a oba dotyczą podobnych genów . Niektóre psy ze wzorem merle mogą nawet wyglądać bardzo podobnie do tych ze wzorem arlekina.
Jednak wzór koloru merle wygląda nieco inaczej niż wzór arlekina. Psy, które są po prostu merle, będą miały marmurkowe łaty zamiast łat czysto czarnych, szarych lub płowy .
Aby pies wykazywał wzór arlekina, musi odziedziczyć gen merle i gen arlekina od swoich rodziców.
Pies z genem arlekina, ale bez genu merle, będzie miał po prostu standardowy kolor sierści. Aby kolor arlekina stał się widoczny, wymagany jest gen merle.
Gen arlekina powoduje, że szare lub marmurkowe plamy na sierści merle stają się czysto białe, tworząc w ten sposób wzór sierści arlekina.
Gen arlekina: jedna kopia jest świetna; Katastrofa zaklęć w dwóch kopiach
Gen arlekina jest genem dominującym. Nie ma innego koloru sierści, który byłby lepszy od tego, poza tymi, które sprawiają, że pies jest całkowicie biały.
Jeśli pies otrzyma gen arlekina i gen merle, nie ma znaczenia, jakie inne geny sierści otrzyma.
Jednakże, gen arlekina nie jest allelem ( wersja alternatywna ) genu merle — występują w różnych miejscach genomu psa. Oznacza to, że pies może odziedziczyć dowolną z trzech kombinacji:
- Brak kopii genu arlekina
- Jedna kopia genu arlekina
- Dwie kopie genu arlekina
Dwie pierwsze możliwości przynoszą dobre wieści, ale ostatnia powoduje poważny problem.
Wszystkie żyjące psy arlekiny mają gen arlekina i gen nie-arlekina .
Dzieje się tak dlatego, że każdy szczeniak, który nie dziedziczy genów arlekina, będzie wyglądał jak typowy pies, a te, które odziedziczą dwa geny arlekina, nie będą się prawidłowo rozwijać — jest to fatalna kombinacja genów.
Takie szczenięta niestety umrą w macicy i zostanie ponownie wchłonięty przez łono.
Większość hodowców unika z tego powodu hodowli dwóch psów arlekina jednocześnie . Na szczęście można wyhodować psa arlekina z psem, który nie ma tego wzoru sierści i uzyskać kilka szczeniąt arlekina, ponieważ gen jest dominujący.
Psy arlekiny mogą również dziedziczyć dwa różne typy genów merle, które mogą wpływać na ich ogólną kolorystykę.
Psy arlekiny z dwoma dominującymi genami merle są często bardzo słabo zaznaczone plamkami, podczas gdy psy z dominującym genem merle i recesywnym genem merle wyglądają jak typowy arlekin .
Wyczerpująca lista ras psów arlekinów (Tylko żartuję – są tylko dwie)
Są tylko dwie rasy, które mogą produkować ubarwienie arlekina, a tylko jedna jest szczególnie popularna w Stanach Zjednoczonych.
1. Dog niemiecki
Zwykle, gdy mówisz o ubarwieniu arlekina, masz na myśli dogów.
Wzór arlekina to jeden z siedmiu płaszczy uznanych przez AKC , ale ważne jest, aby pamiętać, że wzór płowy nie jest dozwolony w obwodzie pokazowym AKC.
Dogi niemieckie są ogromne psy, które mogą osiągnąć wysokość 32 cali w kłębie. To sprawia, że górują nad prawie każdą inną rasą psów (może z wyjątkiem Wilczarza Irlandzkiego).
Pomimo dużych rozmiarów, Duńczycy mają tendencję do myślenia, że są psami na kolanach , Jednakże. Są dobrze znani z tego, że próbują czołgać się na kolanach swojej osoby i siadać na kanapie (nawet gdy są wyżsi niż kanapa).
Dog niemiecki to także eleganckie psy (poza ślinotok), które emanują szlachetną atmosferą.
Są słodkie i delikatne, ale wciąż potrafią robić świetne psy obserwacyjne . Ze względu na swój duży rozmiar, zwykle zmuszają większość intruzów do zastanowienia się, zwłaszcza jeśli wydadzą głośne szczekanie.
dogi niemieckie i Mieszanki doga niemieckiego często są dobre z dziećmi . Dzieciaki raczej nie skrzywdzą psa, co oznacza, że szansa na złapanie psa jest na ogół niewielka. Są też dość cierpliwi i dużo zniosą od dzieci, ale to nie znaczy, że powinieneś zostawić je bez nadzoru z małymi dwustopkami .
Dogi rzucają sezonowo , ale ich potrzeby pielęgnacyjne są minimalne. Nie trzeba ich często czesać ze względu na ich bardzo krótką sierść, a kąpiele wystarczą tylko kilka razy w roku lub za każdym razem, gdy się ubrudzą.
2. Beauceron
Beauceron to rzadka rasa psów w USA, ale mogą również wyświetlać ubarwienie arlekina .
Beaucerony to także duże psy, choć są nieco mniejsze niż dogi niemieckie . Zazwyczaj nie mają więcej niż 27,5 cala, ale są dość muskularne i czasami osiągają wagę 100 funtów.
W przeciwieństwie do dogów, Beauceron wymaga sporo pracy. Ta rasa nie jest przeznaczona dla początkujących właścicieli i często jest trudna do wyszkolenia . Mimo to dobrze uspołeczniony i wyszkolony Beauceron to piękny widok.
Beaucerony bardzo mocno zrzucają i trzeba je czesać kilka razy w tygodniu, ale nie wymagają wielu kąpieli , ponieważ ich płaszcze pozostają dość czyste.
DO ogar-rękawica to świetny sposób na usunięcie martwych włosów, zanim wylądują na ubraniu. Powinieneś również regularnie przycinać paznokcie i utrzymywać zęby w czystości. Ogólnie rzecz biorąc, te psy nie są szczególnie potrzebujące, jeśli chodzi o pielęgnację.
Beaucerony zostały pierwotnie opracowane do pracy, więc potrzebują dużo ćwiczeń . Powinieneś spodziewać się, że zapewnisz im dużo miejsca do biegania, chodzenia na spacer lub dwa dziennie i przygotuj się na mnóstwo czasu na zabawę na podwórku.
Beaucerony też są dość inteligentne mogą być nieco uparci . Są dobrze znani z tego, że są bardzo podekscytowani, szczególnie w stosunku do ludzi, których znają. Są znani z tego, że skaczą na ludzi i buczą je, podobnie jak robią to husky i niektóre inne rasy.
top 5 najlepszych karm dla szczeniąt
Głębszy niż kolor: problemy zdrowotne arlekinów
Gen, który powoduje ubarwienie arlekina, nie jest pozbawiony skutków zdrowotnych. Niestety psy o tym ubarwieniu częściej mają kilka problemów zdrowotnych .
Dzieje się tak głównie dlatego, że wszystkie psy arlekiny mają gen merle, który sam w sobie wiąże się z pewnymi problemami zdrowotnymi.
Te osoby, które odziedziczą dwie dominujące formy genu merle, są jeszcze bardziej narażone na problemy zdrowotne .
Sprawa jest tak zła, że UK Kennel Club przestała rejestrować szczenięta ze skojarzeń merle z merle, ponieważ prawdopodobieństwo odziedziczenia przez te szczenięta dwóch dominujących genów merle jest wysokie.
Problemy zdrowotne występują zwykle u osób z dwoma dominującymi genami merle, ponieważ wytwarzają one minimalną ilość pigmentu. I odwrotnie, osoby z tylko jednym dominującym genem wytwarzają nieco więcej pigmentu, co może pomóc w zapobieganiu wielu z tych problemów zdrowotnych.
Odpowiednio, zazwyczaj rozsądnie jest wybierać psy arlekiny o jak największym ubarwieniu . Pomoże to zmniejszyć szanse na uzyskanie podwójnie dominującego psa.
Powiedziawszy to, odróżnienie pojedynczego psa merle od zwykłego psa może być również trudne. Niektóre psy mają minimalny merle zabarwienie. Więc, jeśli pies ma nawet jedną plamkę merle, załóżmy, że jest merle .
Poniżej omawiamy niektóre z najbardziej znaczących problemów zdrowotnych u psów arlekina i merle.
Wyższe ryzyko głuchoty
Wiele naszej wiedzy na temat wpływu genu merle na głuchotę zawdzięczamy: George Szczep , który opublikował wiele badań naukowych na ten temat.
Jedno ze studiów Szczep prowadzący (wraz ze swoimi kolegami z Neuroscience Louisiana State University) stwierdził, że częściowy ubytek słuchu stwierdzono u 54,6% podwójnych merli i 36,8% pojedynczych merli, podczas gdy jeden na 11 podwójnych merle był całkowicie głuchy.
Inne nauka by Strain dał podobne wyniki. Przebadano 22 psy o podwójnym merle. Spośród tych 22 osób osiem było całkowicie głuchych, a dwóch częściowo głuchych .
Wydaje się, że stopień głuchoty również zależy od rasy . To samo badanie wykazało, że 26% psów rasy merle Catahoula leopard było głuchych, ale 86% psów rasy merle w innych rasach było przynajmniej częściowo głuchych.
To odkrycie zostało powtórzone w innym nauka przez Strain w Veterinary Journal.
Potencjalne problemy ze wzrokiem
Zmiana w produkcji pigmentu spowodowana przez gen merle wpływa również na wzrok . Ale te wady wzroku różnią się znacznie w zależności od psa.
Na przykład mikroftalmia, problemy z ciśnieniem w oku i coloboma są stosunkowo powszechne.
Mikroftalmia to po prostu stan, w którym jedno oko nie rozwija się prawidłowo i jest mniejszy niż powinien, obok innych wad rozwojowych.
Te oczy zwykle nie działają. Colobomas obejmuje dziura gdzieś w oku , co również powoduje problemy ze wzrokiem.
W niektórych przypadkach psy merle lub arlekin mogą być zarówno głuche, jak i niewidome , co jest dużym wyzwaniem dla ich właścicieli. Wady występują nie tylko w niebieskich lub jasnych oczach.
Kolorowe oczy może mieć wpływ również. Liczy się kolor sierści, a nie kolor oczu.
Problemy z układem odpornościowym
Wygląda na to że psy merle również mogą mieć problemy z układem odpornościowym .
Wydaje się, że jest to zrozumienie wielu hodowców, którzy zazwyczaj są dobrym źródłem ze względu na bliską pracę z tymi psami.
Jednak nie wiemy dokładnie, jakie problemy z odpornością mogą mieć te psy. Nie przeprowadzono również żadnych badań naukowych potwierdzających obecność czegoś nie tak z ich układem odpornościowym.
Z tego powodu, nie możemy powiedzieć na pewno, czy te psy rzeczywiście mają problem z układem odpornościowym, czy też ludzie po prostu uważają psy merle za niezdrowe.
Wiele ras, które czasami posiadają geny podwójnego merle, cierpi z powodu problemów z układem odpornościowym, niezależnie od tego, czy dana osoba ma gen merle, czy nie, w tym owczarek Australijski .
Z tego powodu na pewno jest możliwe, że przyczyną tych problemów jest nie związany z genem merle.
Problemy neurologiczne
Podobnie jak potencjalny związek genu merle z problemami immunologicznymi, możliwe — ale nie do końca ustalone — że te psy mogą być podatne na problemy neurologiczne .
Możliwe, że wiele ras i tak jest podatnych na te problemy i nie ma żadnego szczególnego związku z genem merle.
Konieczne są dalsze badania, zanim będziemy mogli z całą pewnością stwierdzić, że ten kolor sierści ma związek z problemami neurologicznymi . W tej chwili mamy tylko anegdotyczne dowody od hodowców i innych, że gen merle może powodować problemy neurologiczne.
Problemy reprodukcyjne
Rasy Merle w wielu przypadkach nie mają problemu z rozmnażaniem. Jednakże, musisz bardzo uważać na inne psy, z którymi je hodujesz .
Jeśli hodujesz razem dwa psy rasy merle, istnieje duże prawdopodobieństwo, że przynajmniej niektóre z ich szczeniąt będą miały problemy zdrowotne. Z tego powodu, należy hodować tylko merle z nie-merle .
Już, ustalenie, które psy mają gen merle, a które nie, może być trudne .
Często dobrym wskaźnikiem jest wzór sierści. Jednak niektóre psy merle mają bardzo mało merle, co może sprawić, że zostaną pomylone z nie-merle.
Jednak pomimo wyglądu ich szczenięta nadal będą podatne na problemy zdrowotne.
Ze względu na złożoność związaną z hodowlą tych psów, musisz się upewnić kupuj tylko psy merle lub arlequin od doświadczonych hodowców lub schronisk .
W rzeczywistości wielu hodowców przeprowadza testy genetyczne, aby upewnić się, że nie hodują razem dwóch psów merle.
Arlekiny Sobowtóry
Psy Merle mogą wyglądać jak psy arlekiny, ale mają inną genetykę i pewne widoczne różnice fizyczne. Tam są sporo ras które mogą mieć to zabarwienie.
1. Owczarek australijski
To jedne z najmądrzejszych psów w pokoju. Są to bardzo energiczne, pracujące szczenięta, które wymagają aktywnych rodzin być szczęśliwym.
Owczarki australijskie i Mieszanki owczarków australijskich potrzebują częstych ćwiczeń i dużej stymulacji umysłowej za pomocą interaktywnych zabawek dla psów, ponieważ są tak inteligentne.
Pozostawione same sobie, te psy często próbują się bawić (czytaj: przeżuwaj wszystko, co posiadasz), co jest ostatni rzecz, której chcesz.
2. Chihuahua
To prawdopodobnie ostatni pies, którego można by się spodziewać, ale Chihuahua w pewnych sytuacjach może to zrobić.
To zabarwienie jest dość rzadkie, ale od czasu do czasu się pojawia.
Pomimo tego, że są najmniejszą rasą na świecie, Chihuahua i Mieszanki chihuahua tworzą świetne psy stróżujące, choć prawdopodobnie nie będą w stanie zrobić wiele przeciwko intruzowi poza szczekaniem.
Chihuahua też są bardzo długowieczna rasa , co czyni je doskonałymi towarzyszami na długie lata.
3. Kardigan Welsh Corgi
Choć nieco rzadkie, Cardigan Welsh corgi czasami wyświetlają wzory kolorów merle. Pierwotnie opracowane jako psy pasterskie, te aktywne psy wymagają dużo ruchu i miejsca do wędrowania.
Zauważ, że istnieją dwa rodzaje corgi, ale podczas gdy Cardigan Welsh corgi występuje w formie merle, welsh corgi Pembroke nie występuje z sierścią merle.
Istnieje kilka sposobów na odróżnienie tych dwóch podobnych ras, ale najłatwiej jest po prostu poszukaj ogona ; welsh corgi Cardigan ma jeden, podczas gdy welsh corgi Pembroke zwykle nie ma.
Kardigany Merle nie są pospolitymi psami, co oznacza, że znalezienie takiego w Twojej okolicy może być trudne.
4. Owczarek szetlandzki
Owczarek szetlandzki ma dużo włosów, a włosy te mogą mieć różne kolory i wzory. Chociaż ten psiak jest tradycyjnie szabla , występują również warianty merle.
Te psy były hodowane do pracy , dzięki czemu mają znaczne ilości energii. Są łatwe do wyszkolenia i mają tendencję do dobrego wychowania.
Wymagają trochę pielęgnacji, więc dodaj jedną z tych ślicznotek do swojej rodziny, jeśli masz dużo czasu i energii do stracenia.
5. Catahoula Leopard Dog
Wzór merle jest powszechny wśród psów z lampartami Catahoula i nie są one zbyt trudne do znalezienia.
Jest to jedna z niewielu ras, które powstały w Stanach Zjednoczonych, gdzie początkowo zostały opracowane do wielu funkcji, w tym do polowania i pracy jako pies stróżujący.
Zostały nawet zabrane do Wenezueli, aby wypasać psy i ukończyły wyścigi psów zaprzęgowych w Kanadzie.
Te psy mogą być lojalnymi towarzyszami, choć potrzebują dużo ćwiczeń i nie są najłatwiejszymi psami w zarządzaniu. Potrzebują dużo treningu i stymulacji umysłowej, w przeciwnym razie mogą stać się destrukcyjne.
6. Jamnik
Jamniki występują w cętkowanym ubarwieniu, które jest wersją merle.
Rasa ta została opracowana w Niemczech setki lat temu do polowania na borsuki, a jej nazwa bezpośrednio przekłada się na psa borsuka.
Jamniki potrzebują trochę ruchu, ale tylko okazjonalnie. Jednak ich potrzeby pielęgnacyjne są różne w zależności od długości sierści jamnika ; odmiany długowłose wymagają więcej szczotkowania niż odmiany krótkowłose.
Jamniki i Mieszane rasy jamników są mądrzy i wyszkoleni, chociaż mogą mieć problemy z nauką korzystania z nocnika.
7. Collie
Można znaleźć collie w ubarwieniu merle, choć jest to nieco niezwykłe.
Mimo to połączenie pięknych loków collie i wzoru merle to nie lada widok!
Te słynne psie gwiazdy wielkiego ekranu są bardzo aktywne, więc pasują tylko do aktywnych rodzin — zaplanuj dużo ćwiczeń collie i zapewniaj regularną, codzienną stymulację umysłową.
8. Koolie
Ta niezwykła rasa znana jest również jako niemiecki collie. Jednak tak naprawdę pochodzą z Australii — wcale nie są Niemcami!
Koolie są średniej wielkości i pełne energii. Potrzebują dużo aktywności, ponieważ początkowo były hodowane do pracy przez cały dzień. Musisz więc chcieć zapewnić im co najmniej 90 minut umiarkowanych ćwiczeń dziennie.
Koolie potrzebują szybkiego cotygodniowego szczotkowania, ale poza tym nie mają żadnych potrzeb pielęgnacyjnych.
9. Pit Bull
Termin pit bull jest stosowany nieco przypadkowo, ale zazwyczaj odnosi się do amerykańskiego pit bull terriera. Jednak amerykańskie teriery Staffordshire i różne mieszanki pitowe czasami nazywane są też pitbullami.
Biorąc to pod uwagę, nie dziwi fakt, że pity mają różne kolory, w tym wzór merle.
Pitbulle to inteligentne i kochające psy, które zazwyczaj bardzo łatwo trenować.
Potrzebują jednak wielu ćwiczeń, aby powstrzymać swoich wewnętrznych maratończyków i dużo socjalizacji od najmłodszych lat. Mogą jednak być świetnymi zwierzakami dla doświadczonych właścicieli.
10. Border Collie
Border collie są zazwyczaj czarno-białe, ale występują też w smaku merle. Uważa się, że są jedna z najbardziej inteligentnych ras tam.
Wymagają dużo pracy, ale ich skupienie i poświęcenie nie mają sobie równych. Ich inteligencja może sprawić, że będą wyzwaniem dla początkujących właścicieli, ale ci, którzy mają duże doświadczenie na czterech stopach, często je uwielbiają.
Border collie i rasy mieszane border collie wymagają trochę pielęgnacji, aby ten długi, luksusowy płaszcz wyglądał jak najlepiej, a najlepiej będą się rozwijać, gdy otrzymają przestronne (i ogrodzone) podwórko.
jak prawidłowo hodować psy
11. Pomorskie
Chociaż jest to rzadkie, ubarwienie merle czasami pojawia się w liniach pomorskich.
Te włochate psy mają dużą osobowość – i są w pewnym sensie kultowe. Są zadziorne i z natury zdeterminowane, co czyni je skutecznymi psami stróżującymi. Nie wycofują się, mimo że są dość małe.
Pomorzanie są właściwie fantastyczna rasa dla osób, które dużo podróżują , ponieważ są malutkie i ze spokojem podejmują nowe czynności.
Najczęściej zadawane pytania na temat psa Arlekin
Oto niektóre z najczęściej zadawanych pytań dotyczących psów w kolorze arlekina. Mamy nadzieję, że jeśli masz więcej pytań, znajdziesz odpowiedź tutaj.
Jak wyglądają arlekiny?
Psy arlekiny są białe z czarnymi lub szarymi plamami na całym ciele. Dokładna lokalizacja łat zależy od konkretnych genów psa.
Niektóre z tych psów mają również łaty na brzuchu i szyi, podczas gdy inne nie. Możliwe są również płowe plamy, ale są one rzadsze.
Jaka jest różnica między arlekinem a merle?
Psy arlekiny mają biel między ciemniejszymi plamami merle.
Psy Merle często wyglądają na marmurkowe. Są ubarwione na szaro obok czarnych plamek.
Psy arlekiny mają również gen merle. Jednak zamiast większych szarych łat, ich gen arlekina sprawia, że ich sierść bazowa jest całkowicie biała.
Prawdę mówiąc, czasami trudno jest odróżnić. Oba te wzory sierści mogą bardzo dokładnie odzwierciedlać się nawzajem.
Jakie rasy mają płaszcz arlekina?
Dog niemiecki i Beauceron to jedyne dwie rasy, które mają płaszcze arlekina.
Jednak inne rasy mają gen merle, co może powodować pomylenie ich z arlekinami.
Czy możesz stwierdzić, czy pies ma gen arlekina?
Jeśli pies ma gen arlekina, w większości przypadków pojawi się on w jego umaszczeniu. Jest bardzo niewiele genów, które to ukryją.
Mimo to interpretacja kombinacji kolorów i wzorów może być nieco subiektywna, więc jedynym sposobem, aby wiedzieć na pewno, są testy genetyczne.
Czy dogi arlekiny są podatne na problemy zdrowotne?
TAk. Dzieje się tak dlatego, że wszystkie zwierzęta arlekiny mają gen merle, który bezpośrednio wpływa na ilość produkowanej przez nie pigmentacji. Ten wpływ na pigmentację może prowadzić do wielu różnych problemów zdrowotnych.
Psy z genami podwójnego merle często mają znacznie więcej problemów zdrowotnych niż te z pojedynczą kopią i prawie dwukrotnie częściej są ślepe lub głuche.
***
Psy arlekiny wyglądają uderzająco i niepowtarzalnie, ale są niestety rzadkie — dog niemiecki i beauceron to jedyne rasy, które mają to ubarwienie. Istnieje jednak wiele podobnych do siebie ras z umaszczeniem merle.
Jednak te geny wpływają nie tylko na ich ubarwienie – mogą również powodować problemy zdrowotne. Dotyczy to psów z samym genem merle, w tym tych, które nie są prawdziwymi arlekinami. Te psy częściej są głuche i niewidome, co może stanowić poważne problemy dla wszystkich.
Czy masz psa arlekina? Myślisz o dodaniu jednego do swojej rodziny? A może zadowolisz się sobowtórem? Daj nam znać w komentarzach poniżej!
