Jak rozwiązać niepokój separacyjny psa: rozwiązania i plan treningowy!

Większość ludzi odkrywa, że ​​ich pies boryka się z lękiem separacyjnym.

Zwykle odkrycie przybiera kilka różnych form. Może sąsiedzi narzekają na ciągłe wycie i szczekanie. A może twój pies wbił się w drzwi lub przeżuł parapet. Możesz nawet wrócić do domu i odkryć, że twój pies w panice uciekł ze swoich skrzyń i połamał zęby.

Lęk separacyjny może być emocjonalnie wyczerpujący, zarówno dla psa, jak i właściciela. To nie jest oznaka tego, jak bardzo twój pies cię kocha — to zasadniczo zaburzenie paniki.

Na szczęście leczenie lęku separacyjnego jest dość proste. Wszystko, co musisz zrobić, to systematycznie ucz swojego psa, że ​​samotność nie jest powodem do niepokoju. Problem polega na tym, że szkolenie to często przebiega powoli i zakłóca naszą pracę i życie towarzyskie.

Rozwiązanie pełnego lęku separacyjnego może być długą drogą, ale dobrą wiadomością jest to, że lęk separacyjny (SA) jest jednym z jeszcze poważne problemy z zachowaniem o najwyższych wskaźnikach powodzenia.

Przyjrzyjmy się, jak rozwiązać lęk separacyjny u psa, od początku do końca!

Dlaczego psy odczuwają lęk przed separacją?

Hodowaliśmy psy od tysiące lat, by cieszyć się ludzkim towarzystwem.

Większość naszych ras psów, szczególnie tych, które są dziś popularne, istnieje, ponieważ zapewniają nam towarzystwo. Nasze psy uwielbiają być wokół nas, więc czy można się dziwić, że niektóre psy odczuwają lęk separacyjny?

Ale nie wszystkie psy rozwijają ten rodzaj paniki, gdy są pozostawione same sobie. Więc dlaczego tak się dzieje?

Czynniki ryzyka lęku separacyjnego

Istnieje kilka czynników ryzyka, które sprawiają, że psy są bardziej podatne na rozwój lęku separacyjnego:

1. Pochodzący ze sklepu zoologicznego. W badanie ponad 400 psów naukowcy odkryli, że psy ze sklepów zoologicznych były o 30% bardziej narażone na zachowania związane z separacją niż psy od hodowców. Naukowcy sugerują, że niekorzystne doświadczenia z wczesnego życia w sklepach zoologicznych mogą mieć: wpłynęło na mózg szczeniaka , co czyni je bardziej podatnymi na stres w późniejszym życiu.
   
2. Hiperprzywiązanie do właściciela. Być może. Psy to zwierzęta towarzyskie, a niektóre psy po prostu miłość trzymanie się bardzo blisko swoich właścicieli — stale się dotykają lub podążają za właścicielami do łazienki. Często nazywamy te psy psami przylegającymi, hiperprzywiązanymi lub psami na rzepy.
   
   Badanie Uniwersytetu Tufts z 2001 r. odkryli, że psy, które są przywierające, częściej mają lęk separacyjny. Ale może to być sytuacja w rodzaju kurczaka lub jajka, w której przywiązanie jest objaw SA zamiast znaku ostrzegawczego.
   
   To powiedziawszy, studia w 2006 r. na temat relacji pies-człowiek i lęku separacyjnego nie znaleziono takiego związku między psami przylegającymi do ciała a zaburzeniem lęku separacyjnego.
   
3. Mieszkam tylko z jednym właścicielem. To samo badanie z 2001 r. wykazało również, że więcej psów mieszkających z jednym właścicielem cierpi na zaburzenia lęku separacyjnego niż psów mieszkających z wieloma właścicielami. W rzeczywistości, posiadanie tylko jednego właściciela spowodowało, że pies 2,5 razy częściej odczuwa lęk separacyjny niż pies z kilkoma właścicielami!
   
4. Bycie psem ratowniczym. Psy ratownicze i psy, które zostały wcześniej porzucone, częściej cierpiały z powodu lęku separacyjnego zgodnie z wcześniejszym badaniem Tufts z 2001 roku. Po opuszczeniu pies może się bardziej bać, że odejdziesz i nigdy nie wrócisz!
   
5. Ostatnie zmiany w domu. To samo badanie Tufts University wykazało, że około 16% właścicieli może przypomnieć sobie zmianę w domu (taką jak rozwód lub przeprowadzka), zanim ich pies zaczął cierpieć na lęk separacyjny. Jednak 10% właścicieli zgłosiło również ostatnie zmiany, zauważając, że ich psy nie miał rozwinięty lęk.

Badania wydają się dyktować, że psy ratownicze, psy ze sklepów zoologicznych i psy jednego właściciela wydają się być bardziej podatne na jakąś formę SA.

Eksperci zastanawiają się, co NIE powoduje lęku przed separacją

Omówiliśmy trochę, co powoduje lęk separacyjny u psów. Porozmawiajmy teraz o tym, co robi nie spowodować SA, pomimo tego, co mogłeś słyszeć anegdotycznie.

Po pierwsze, to mit, że rozpieszczanie psa lub spanie z nim zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia u niego lęku separacyjnego . To po prostu nie jest poparte badaniami, więc zepsuj!

Malena DeMartini, autorka Leczenie lęku separacyjnego u psów i instruktorem Kurs lęku na temat misji możliwej separacji za 99 USD , mówi:

Tak często słyszę od przyjaciół i rodziny, że ludzie powodowali lęk separacyjny, rozpieszczając swoje psy. To po prostu nieprawda.

Lęk separacyjny to zaburzenie paniczne, a pozwolenie psu na spanie z tobą lub dołączenie do ciebie na wycieczki nie powoduje lęku separacyjnego. W rzeczywistości trudno jest stworzyć psa z lękiem separacyjnym.

Podobnie jak ludzie z lękiem, depresją lub zaburzeniami paniki mogą mieć te problemy w najlepszych możliwych domach, lęk separacyjny wydaje się mieć silny składnik genetyczny.

Warto również zauważyć, że psy nie wykazują lęku separacyjnego z powodu celowej złości lub nieposłuszeństwa. Pamiętać, psy z lękiem separacyjnym masz zaburzenia lękowe. Nie ma zamiaru ani ukrytego motywu za działaniami twojego psa.

Dr Jen Summerfield, weterynarz, która specjalizuje się w trudnych przypadkach zachowania i ma Doświadczenia z pierwszej ręki z lękiem separacyjnym u własnego psa , zadzwonił w ten sposób:

Najczęstszym nieporozumieniem, jakie widzę, jest to, że pies zachowuje się na złość lub wściekły, że właściciel zostawił go samego. Psy SA [Lęk przed separacją] mogą czasami być bardzo destrukcyjne, mogą dostać się do śmieci i narobić bałaganu lub mogą mieć wypadki przy szkoleniu domowym podczas nieobecności właściciela.

Są to naprawdę frustrujące problemy, więc właściciele mogą łatwo założyć, że pies celowo sprawia kłopoty, aby się do nich odwdzięczyć za odejście. Niestety nie mogło to być dalsze od prawdy!

Nie zakładaj też, że przyprowadzenie do domu kolejnego psiego kumpla dla twojego obecnego futrzanego kumpla rozwiąże problem.

Badanie z 2014 r. dotyczące zapobieganie lękowi separacyjnemu w schronisku psy znalazły to mający inny pies w domu nie zrobił nic, aby zapobiec rozwojowi zespołu lęku separacyjnego u psów.

Podsumowując, psy prawdopodobnie rozwijają zaburzenia lęku separacyjnego dzięki połączeniu czynników genetycznych, wczesnych doświadczeń życiowych, lęków i traumatycznych doświadczeń w wieku dorosłym.

Jak większość rzeczy, SA to połączenie natury i wychowania.

Oznaki psiego lęku przed separacją

Czas obserwować psa i zobaczyć, jak zareaguje, gdy wystartujesz.

Skonfiguruj swojego laptopa, telefon lub inne urządzenie nagrywające pewnego dnia, gdy jesteś poza domem (lub monitoruj swojego psa na żywo za pomocą Furbo lub Kamera Petcube ).

Psy z lękiem separacyjnym mogą wykazywać oznaki stresu, z typowymi objawami, które obejmują:

• Dysząc lub ciągle chodząc, gdy Cię nie ma
• Całkowicie rozszerzone źrenice
• Wycie, nadmierne szczekanie lub skomlenie
• Skakanie lub drapanie w drzwi
• Nadmierne ślinienie się, czyli więcej niż zwykle
• Kopanie pod drzwiami
• Łamanie zębów lub gwoździ próbując uciec
• Odmowa jedzenia, picia lub zabawy w samotności
• Samookaleczenia
• Destrukcyjne gryzienie w kierunku drzwi i skrzynek
• Niewłaściwe oddawanie moczu i wydalanie (kiedy zostały już przeszkolone w domu)

W przypadku lęku separacyjnego u psów, niespokojne zachowania psa zwykle pogarszają się, a nie poprawiają, gdy nie ma cię na dłużej.

W porównaniu, psy, które są po prostu znudzone lub niewystarczająco wyćwiczone, nie będą wyglądać na tak szalone i spanikowane.

Psy z lękiem separacyjnym również raczej nie będą skupiać się na kradzieży pożywienia. Jeśli twój pies kradnie jedzenie, niszczy kanapę lub wpada do kosza, prawdopodobnie jest znudzony lub niewystarczająco przećwiczony. W przypadku tych psów spróbuj zwiększyć ich codzienne spacery, aby zapewnić im dużo ruchu i zobacz, czy zauważysz poprawę!

Psy z zaburzeniami lęku separacyjnego często kierują swoją destrukcją na ucieczkę. Niszczą skrzynie, drzwi i okna, próbując cię znaleźć.

Przygotuj się na to, co możesz zobaczyć, oglądając film ze swoim psem w pojedynkę — może to być naprawdę trudne do oglądania. Oglądanie wideo z psem z pełnym lękiem separacyjnym jest jedną z najbardziej otrzeźwiających rzeczy, które robię jako konsultant ds. zachowania psa.

Oto przykład tego, jak może wyglądać lęk separacyjny, gdy pies zostaje sam w domu:

Jeśli oglądasz film z samym psem, zazwyczaj łatwo jest dowiedzieć się, czy Twój pies ma lęk separacyjny. Po zidentyfikowaniu problemu nadszedł czas, aby zająć się jego naprawą.

Rozwiązania dotyczące lęku przed separacją u psa: rozwiązanie problemu lęku przed separacją u psa

Jeśli wiesz, że twój pies ma lęk separacyjny, mam dla ciebie dobrą wiadomość: naprawdę masz tylko jedną pracę.

Złe wiadomości? Ta praca nie jest łatwa.

Twoim głównym zadaniem jest naucz swojego psa, że ​​samotność to nic wielkiego.

Większość protokołów dotyczących lęku separacyjnego skupia się wokół jednej idei: systematycznego odczulania. Musisz zacznij od pozostawienia psa samego tak długo, jak będzie mógł sobie poradzić, powoli budując jego tolerancję (coś jak rozpoczęcie treningu do maratonu).

Masz tylko tyle przepustowości, jeśli chodzi o szkolenie psa, więc nie marnuj czasu na zabiegi, które nie pomogą.

Ostatecznie złotym standardem lęku separacyjnego jest trening odczulania .

Odczulanie to po prostu wystawienie psa na czas w samotności, z którym może sobie poradzić, a następnie stopniowe wydłużanie tego czasu.

Zacznij od zostawienia psa samego na kilka sekund (lub nawet po prostu odsuwając się od psa, jeśli to wszystko, co może znieść), a następnie stopniowo zwiększaj tolerancję, aż pies poradzi sobie z dłuższym okresem samotności.

Niestety, jeśli Twój pies może zostać sam na 30 sekund, zanim wpadnie w panikę, nie jest to łatwe zadanie. To jest gdzie leki na zachowanie psów może się przydać.

Leki na lęk separacyjny dla psów: czy leki pomagają?

Lekarz weterynarii, dr Chris Pachel, ma do powiedzenia kilka świetnych rzeczy na temat leków na lęk separacyjny i tego, jak mogą one uzupełnić plan treningowy. Wskazuje, że jeśli pies nie radzi sobie z samotnością, łatwo jest skończyć z planem leczenia jeden krok do przodu, dwa kroki wstecz.

Jasne, możesz sprawić, by Twój pies tolerował 20 minut samotności w weekend. Ale cofasz to wszystko w poniedziałek, kiedy idziesz do pracy.

Leki behawioralne mogą pomóc złagodzić sytuację psom, które w przeciwnym razie cofałyby się behawioralnie każdego dnia.

Leki behawioralne, takie jak Xanax a klomipramina pomoże przejść przez wyboisty wczesny etap treningu lęku separacyjnego. Ponieważ na początku często nie możesz zostawić psa samego na dłużej niż kilka minut, leki behawioralne są niezbędne, aby prowadzić prawdziwe życie bez traumatyzowania psa.

Leki behawioralne pomagają Twojemu psu nauczyć się, że samotność jest w porządku. Tylko pamiętaj, aby poczekać z podaniem zwierzęciu jakichkolwiek leków, aż dostaniesz zielone światło od weterynarza.

DO studia w 2000 roku wykazały, że podawanie psom klomipraminy przyspieszyło ustąpienie lęku separacyjnego — zmniejszając objawy aż do trzy razy szybciej niż grupa placebo!

Dr Jen Summerfield jest kolejnym wielkim zwolennikiem leków behawioralnych w leczeniu SA. Ona mówi:

Jestem wielkim fanem leków jako opcji leczenia pierwszego rzutu dla psów z SA [lękiem separacyjnym]. Lęk separacyjny jest rodzajem zaburzenia paniki – więc na poziomie fizjologicznym jest bardzo podobny do osoby, która przechodzi atak paniki.

Pies, który wpada w panikę, nie może nauczyć się niczego pożytecznego i raczej nie będzie zainteresowany smakołykami ani zabawkami . Tak więc, dopóki nie opanujemy tej paniki, często trudno jest zrobić wiele postępów w nauczeniu psa, aby był spokojniejszy, gdy właściciel jest nieobecny.

Z punktu widzenia jakości życia naprawdę wierzę, że te psy cierpią. Jeśli możemy zrobić coś, co sprawi, że poczują się lepiej na krótką metę, gdy pracujemy nad problemem, dlaczego nie mielibyśmy tego robić?

Odpowiednie leki nie powinny uspokajać psa ani sprawiać, by zachowywał się jak zombie – po prostu zapobiega panice.

Chociaż naturalne środki mogą wydawać się atrakcyjne, prawda jest taka, że obroże feromonowe i inne holistyczne zabiegi rzadko go niszczą w przypadku zaburzeń paniki , chociaż oni móc oderwij się, według jednego badania z 2005 r. . Jednak w przypadku większości psów tylko prawdziwe leki będą miały wystarczający efekt uspokajający.

Gdy Twój pies otrzyma odpowiednie leki (dzięki weterynarzowi), czas rozpocząć naukę.

Oprócz tradycyjnych leków behawioralnych, niektórzy właściciele zaczęli stosować psie suplementy CBD dla psów cierpiących na lęk separacyjny .

CBD (skrót od cannabidiol) to naturalnie występująca substancja występująca w Konopie indyjskie rośliny. CBD nie jest psychoaktywne, co oznacza, że nie sprawi, że Twój pupil poczuje się na haju, i jest w dużej mierze uważany za bezpieczny dla stosować u psów .

Nadal będziesz chciał porozmawiaj ze swoim weterynarzem, zanim zaczniesz podawać CBD do swojego zwierzaka, ale gdy już zdecydujesz się na weterynarza, prawdopodobnie okaże się, że jest bardzo łatwy w użyciu.

Wyjaśnimy wszystko, co musisz wiedzieć w naszym Przewodnik po olejach CBD dla psów (jest nawet darmowy eBook, który możesz pobrać z artykułu).

Identyfikujemy również niektóre z naszych ulubionych marek w przestrzeni psiego CBD, takie jak Niespokojny zwierzak .

W rzeczywistości przez ograniczony czas Czytelnicy K9 of Mine mogą cieszyć się 20% zniżką na wszystkie suplementy CBD od The Anxious Pet’s — po prostu wpisz kod K9OFMINE przy kasie!

Plan treningu lęku przed separacją psa: Przewodnik odczulania krok po kroku

Oto, jak powinien wyglądać Twój plan odczulania, aby zacząć rozwiązywać lęk separacyjny Twojego psa.

1. Określ, jaki jest próg twojego psa. Jest to poziom, na którym Twój pies zaczyna się niepokoić po wyjściu z domu (lub nawet pokoju). Może to nastąpić od razu lub po kilku godzinach Twojej nieobecności. Sfilmuj swojego psa, aby zobaczyć dokładnie, kiedy to się stanie.
   
2. Buduj na progu swojego psa. Jeśli poziom stresu Twojego psa jest tak wysoki, że nie może tolerować Twojej nieobecności nawet na sekundę, będziesz musiał poćwiczyć zamykanie drzwi, a następnie powrót. Następnie zamknij go całkowicie i natychmiast ponownie otwórz. Potem wychodzę na dwie sekundy.
   
3. Nie bój się ułatwiać. Jeśli twój pies zdenerwuje się na jakimkolwiek poziomie, ułatw to. Powolne jest o wiele lepsze niż zbyt szybkie, ponieważ łatwo jest popełnić jeden błąd, który cofa cię o tygodnie. Jeśli zauważysz, że Twój pies źle reaguje, cofnij czas. Cofanie się i skrócenie czasu spędzonego w samotności przed dodaniem kolejnych jest bardzo normalne (i zalecane)! Twój wykres czasu będzie prawdopodobnie pełen małych wzlotów i upadków w czasie spędzonym poza domem.
   
4. Obejrzyj układanie wyzwalaczy. Psy mogą być coraz bardziej zestresowane w ciągu dnia lub tygodnia, tak jak my. Jeśli Twój pies miał już ciężki dzień lub tydzień, zrelaksuj się trochę na treningu odczulania.
   
5. Powtarzaj, ale rób przerwy. Dobrze jest robić wiele wyjść z psem, ale trzymaj się trzech rund na sesję i zostaw jedną godzinę pomiędzy każdą sesją. Nie przytłaczaj swojego psa!

Sekunda po sekundzie, dzień po dniu, będziesz w stanie budować tolerancję swojego psa. Większość ludzi stwierdza, że ​​po kilku pierwszych minutach samotności stan ich psów nieco szybciej się poprawia.

Jeśli chcesz, możesz ułożyć własny plan treningu lęku przed separacją. Oto rzut oka na to, jak może wyglądać Twój plan odczulania:

Alternatywnie, możesz wydrukować nasz arkusz treningowy dotyczący lęku separacyjnego dla psów za darmo tutaj!

Inne ważne wskazówki:

• Kiedy wrócisz, spokojnie zignoruj ​​swojego psa. Nie chwal ani nie zwracaj uwagi, po prostu wróć do pokoju, jakby wszystko było w porządku. Celem jest, aby twoje przychodzenie i odchodzenie było nudne i pozbawione przygód, a nie mini-impreza!
• Staraj się nie zostawiać psa samego na dłużej, niż może znieść. To naprawdę trudne, ale staraj się nie zostawiać psa samego na dłużej niż to, co udało Ci się pomyślnie ukończyć z planem treningowym. Osobą w domu nie musisz być Ty — może to być przyjaciel lub sąsiad, ale unikaj Sam w domu aktywność w stylu.
• Zmieniaj spędzany czas — mieszaj w krótszych okresach. Chcesz ustrukturyzować swój grafik tak, aby oscylował (czyli wzloty i upadki pod względem czasu, w którym pies jest pozostawiony sam). Nie jest zabawnie uczyć się czegoś, gdy coś się dzieje zawsze coraz trudniej, więc daj swojemu szczeniakowi łatwe wygrane. Poprawi to pewność siebie Twojego pupila i będzie działać lepiej na dłuższą metę!

Chcesz stopniowego postępu. Ale powolny i stały wygrywa wyścig o SA, wraz z większością innych form modyfikacji zachowania.

A co, gdy muszę wyjechać na kilka godzin?

Naprawdę trudną częścią lęku separacyjnego jest to, co zrobić, gdy musisz zostawić psa na dłużej, niż może znieść. W idealnym świecie nie opuścisz jej zbyt długo, ale większość z nas żyje w świecie rzeczywistym, a nie idealnym.

Jeśli wiesz, że zostawisz psa na zbyt długo, użyj leków lub poproś o pomoc — może nawet jedno i drugie.

Opiekunka lub przyjazny piesek może być w stanie odciążyć, gdy będziesz mieć bardzo potrzebną przerwę od ciągłego psiego cienia. Opieka nad psem może być kolejną opcją dla psów, które poradzą sobie z przebywaniem w pobliżu innych psiaków. Leki mogą pomóc zmniejszyć negatywne skutki zbyt długiego pozostawiania psa.

Możesz również rozważyć rozmowę z pracodawcą na temat możliwości pracy z domu przez jakiś czas.

Znowu to wszystko brzmi zniechęcająco. Jednak Lęk separacyjny w rzeczywistości ma dość wysoki wskaźnik powodzenia, w przeciwieństwie do niektórych innych problemów z zachowaniem, z którymi regularnie pracuję.

Niektóre psy z lękiem separacyjnym nigdy nie są w pełni naprawione, ale często są w stanie żyć w pełni regularnym i szczęśliwym życiem z odrobiną zarządzania lub ciągłymi lekami.

Co Przyzwyczajenie Pomoc w leczeniu lęku separacyjnego u psów

Jest dużo powszechne mity dotyczące szkolenia psów wokół lęku separacyjnego, rozwiejmy niektóre z tych nieporozumień i omówmy, co robi nie rozwiązać niepokój psów.

Nic w życiu, jeśli za darmo (NILIF)

Często słyszysz o trenerach zalecających protokół „Nic w życiu nie jest bezpłatny” (NILIF) w leczeniu lęku separacyjnego. Idea NILIF polega na tym, że pies otrzymuje nagrodę, uwagę lub smakołyki tylko wtedy, gdy robi coś, czego właściciel chce.

Niektórzy porównują to do zmuszania psa do powiedzenia „proszę”.

Kiedy zastosuje się ją do leczenia lęku, nieco zawiły pomysł polega na tym, że technika NILIF nauczy twojego psa, aby zwracał się do ciebie o przewodnictwo i przewodnictwo, co w jakiś sposób zmniejszy lęk.

NILIF nie jest złym pomysłem; może być pomocny w niektórych sytuacjach (np. szczekanie na żądanie). Ale naprawdę nie polecam stosowania tej strategii do leczenia lęku separacyjnego, ponieważ struktura i przywództwo nie naprawią lęku i paniki!

Specjalista ds. lęków separacyjnych Moira Hechenleiter Vergara dodaje:

Ustalenie zasady, że nic w życiu nie jest darmowe, ponieważ trening nie rozwiąże problemu, a co więcej może go pogorszyć. Pies, który doświadcza lęku separacyjnego, jest w ciągłym stresie, a dodanie nowego stresu – na przykład nie zwracanie na niego uwagi – może wywołać większy stres, co jeszcze bardziej pogorszy sytuację.

Należy pamiętać, że zaburzeniu paniki nie można zaradzić poprzez trening posłuszeństwa, ponieważ panika nie jest zachowaniem, ale raczej emocja które mogą prowadzić do niepożądanych zachowań (takich jak brudzenie domu, płacz i niszczenie).

Odczulanie na sygnały odejścia

Wiele często zalecanych zabiegów — takich jak znieczulanie psa na sygnały wyjazdu (takie jak odbieranie kluczy lub zakładanie butów i płaszcza bez wychodzenia) oraz kontrwarunkowanie (oferowanie smakołyków podczas nieobecności) — nie pomogło psom w badaniu z 2011 r. więcej niż proste systematyczne odczulanie.

Tak więc, jeśli masz ograniczoną energię, skup się na jednym celu: budowaniu tolerancji twojego szczeniaka na samotność.

Malena Demartini dodaje:

Wiele osób poświęca dużo energii na dodatkowe zabiegi, takie jak włączanie telewizora, noszenie koszuli z piorunami i zakładanie kołnierzyków adaptilowych. Chociaż te zabiegi mogą należeć do kategorii, która nie może zaszkodzić, faktycznie mogą zranić, ponieważ zabierają tak dużo emocjonalnej energii i czasu z faktycznej pracy nad odczulaniem to musi być zrobione.

Chociaż nie ma nic złego w znieczulaniu psa na sygnały wyjazdu, nie pozwól, aby odwracało to Twoją uwagę od tego, co ważne – aby Twój pies czuł się komfortowo w samotności w domu.

Jak zapobiec lękowi przed separacją u psa?

Podobnie jak w przypadku większości problemów z zachowaniem, istnieją pewne kroki, które możesz podjąć, aby zapobiec rozwojowi lęku separacyjnego u psa.

Chociaż nie ma gwarancji (ponieważ genetyka i wczesne doświadczenia życiowe z pewnością odgrywają rolę), jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby ochronić swojego psa przed rozwojem tego zaburzenia paniki.

Zakładając, że zrobiłeś wszystko, co w Twojej mocy, aby wybrać psa lub szczeniaka z dobrego źródła, już ułożyłeś genetykę i doświadczenia z wczesnych lat życia na swoją korzyść.

1.Naucz swojego psa, że ​​dobrze jest być sam

W przypadku każdego nowego psa ważne jest, aby wcześnie zacząć uczyć psa, że ​​samotność jest normalna i dobra.

Nawet jeśli nie musisz, zacznij zostawiać szczeniaka samego z jedzeniem i ciekawymi przedmiotami (lub — co najlepsze — zabawki z mrożoną żywnością ) na krótkie okresy czasu.

Włóż szczeniaka do klatki lub psi x-pen gdy bierzesz prysznic, łapiesz pocztę lub biegniesz na siłownię.

Te mniejsze nieobecności w połączeniu z przekąskami pomogą Twojemu szczeniakowi nauczyć się, że Twoja nieobecność jest całkowicie normalna. Jeśli to w ogóle możliwe, zacznij powoli od krótkich nieobecności, zamiast iść od razu do pełnego dnia pracy w samotności!

Przejście od ciągłego bycia z tobą do długich okresów nagłej nieobecności może być bardzo stresujące dla psa!

2.Odwróć uwagę psa poszukiwaniem skarbów, gdy wychodzisz z domu

Możesz także zabawić się w samotności za pomocą zmodyfikowana poranna rutyna. Zanim wyjdziesz do pracy lub szkoły, odłóż psa na kilka minut do klatki lub do łazienki. Następnie ukryj jej jedzenie, krowie uszy , gryzaki dentystyczne, zabawki nadziewane masłem orzechowym i inne smakołyki w całym domu.

Psy, które nie mają lęku separacyjnego, pokochają spędzanie czasu na szukaniu jedzenia. Jeśli Twój pies nie będzie jadł podczas Twojej nieobecności, już masz problem.

3.Użyj technologii, aby zdalnie nagradzać czas w samotności

Wreszcie, technologia może pomóc w nauczeniu psa samotności z wygodą i gracją. ten Traktuj N’Train , Petcube , lub Podstępny oba pozwalają na zdalne nagradzanie psa.

Dzięki temu możesz nauczyć psa, że ​​właściwie cię nie ma sprawia, że ​​smakołyki się zdarzają.

Te gadżety techniczne różnią się nieco w szczegółach (na przykład Furbo jest leczyć aparat dozujący zwierzę domowe i zawiera czujnik szczekania, podczas gdy Treat N’Train jest nieco tańszy, nie ma aparatu i działa lepiej z miękkimi smakołykami), ale wszystkie są doskonałymi opcjami zapobiegania lękowi psów lub leczenia łagodnego lęku separacyjnego.

Ten film z The Verge daje dobry przegląd tego, jak działa Furbo i niektóre z jego podstawowych zalet:

Po prostu nie polegaj na gadżetach, które łagodzą lęk od umiarkowanego do silnego — większość psów, które naprawdę cierpią, nie zje jedzenia, nawet jeśli zostanie im ono podane.

Skąd wiesz, czy Twój pies ma lęk przed separacją?

Wracasz do domu z pracy i znajdujesz nieprzyjemny list od sąsiada, który narzeka na wycie psa — ponownie.

Albo wracasz do domu z klasy i stwierdzasz, że twój pies sikał po całym domu, zniszczył zasłony, wypchał kanapę lub przekopał się przez drzwi. Czy twój pies ma SA?

Trochę trudno jest określić lęk separacyjny. Większość ekspertów zajmujących się zachowaniem zwierząt narysuje granice między lękiem separacyjnym, stresem separacyjnym, stresem związanym z izolacją i innymi drobiazgowymi terminami w oparciu o to, czy pies jest przywiązany do jednej osoby, wszystkich ludzi, lub czy zrobi to jakieś ciepłe ciało.

Jednak dla celów leczenia nie ma większego znaczenia, czy Twój pies cierpi na lęk separacyjny czy stres związany z izolacją. Tak czy inaczej, twój pies wpada w panikę, gdy cię nie ma.

Lęk separacyjny może być okropnym, pełnym atakiem paniki, gdy pies jest sam (lub przynajmniej z dala od swojego właściciela).

Jest jeszcze jeden powód, aby zdecydowanie umieścić lęk separacyjny w kategorii paniki lub zaburzenia lękowego: Aż 88% psów z fobią hałasu ma również lęk separacyjny.

Słowami autorów badanie Tufts z 2001 roku:

Sugeruje to, że interakcja wielu patologicznych odpowiedzi na hałas prawdopodobnie odzwierciedla zmienione dysfunkcjonalne podłoże neurochemiczne lub jest wynikiem jednej z nich.

Innymi słowy, psy, które zmagają się zarówno z fobią SA, jak i fobią hałasu, mogą mieć niezwykłe mózgi, które inaczej reagują na stres.

Jedną z bolesnych rzeczy związanych z lękiem separacyjnym jest to, że większość psów z tym problemem to cudowne, kochające zwierzaki - – o ile są z tobą.

Nigdy byś nie podejrzewał, że większość psów z SA ma jakiekolwiek problemy z zachowaniem, ponieważ często są wzorowymi obywatelami – dopóki nie wpadną w panikę, gdy zostaną same.

Pamiętaj, że twój pies z lękiem separacyjnym nie jest szalony że odszedłeś. Jest skamieniała i cierpi na panikę.

Dlatego traktując ten problem z leki na zachowanie psa a wielkie słowa (takie jak systematyczne odczulanie) są znacznie ważniejsze niż wdrożenie standardowych podstaw, takich jak struktura, przywództwo lub ćwiczenia.

Czy to lęk przed separacją czy nuda?

Istnieje wiele podobieństw między objawami lęku separacyjnego a znudzonym, niewytrenowanym i niewystarczająco wyćwiczonym psem.

Jeśli spojrzysz tylko na wyniki — eliminacja w domu i zniszczenie, gdy odejdziesz — może być trudno odróżnić niespokojnego psa od znudzonego psa.

Większość behawiorystów i trenerów zwierząt (w tym ja) poleca filmowanie psa, gdy nie ma Cię w domu, aby zdiagnozować problem.

Dr Jen Summerfield zgadza się. Ona mówi:

Chociaż prawdą jest, że psy, które nie mają wystarczającej ilości ćwiczeń lub stymulacji umysłowej, mogą być skłonne do psot podczas nieobecności właścicieli, NIE powinno to powodować oczywistych oznak niepokoju, takich jak skowyt, wycie, dyszenie i stymulacja, nadmierne ślinienie, próby ucieczki itp.

Jeśli uważasz, że Twój pies może mieć SA [lęk separacyjny], najbardziej pomocną rzeczą, jaką możesz zrobić od razu, jest nagranie ich nagranie podczas nieobecności! Zwykle na podstawie filmu dość łatwo jest stwierdzić, czy pies jest niespokojny, czy po prostu znudzony.

Czy obroże z kory pomoże w lęku przed separacją psa?

To naprawdę kuszące, aby założyć obrożę (szok lub cytronelę) swojemu psu, jeśli przeszkadza sąsiadowi.

Jednak może to być naprawdę zły pomysł. Malena Demartini mówi:

Ludzie często ulegają zewnętrznym objawom i zewnętrznym manifestacjom. Ale ludzie muszą o tym pamiętać nie możemy naprawić szczekania bez naprawienia niepokoju, ponieważ są to tylko objawy leżącego u podstaw niepokoju. Jeśli czegoś się boisz i za każdym razem, gdy zaczynasz okazywać strach, ktoś uderza cię w głowę, jak to wpłynie na twój strach?

Z doświadczenia Demartini w pracy z setkami psów z lękiem separacyjnym wynika, że ​​obroże korkowe – niezależnie od tego, czy są to obroże szokowe, czy obroże z cytronelą — tak naprawdę nie naprawi niepokoju.

Oni móc przestań szczekać, ale może to również prowadzić do zniszczenia rzeczy przez psa, wypadków lub zranienia się podczas próby ucieczki.

Ostatecznie, podczas gdy nieustanne szczekanie może być jednym z bardziej frustrujących aspektów SA (szczególnie dla twoich sąsiadów), a wysiłek, aby rozwiązać szczekanie, będzie tylko leczeniem objawu (szczekania) zamiast podstawowego rozwiązania (panika twojego psa pod twoją nieobecność ).

Demartini opowiada nawet historię najsłodszego małego psa na świecie, który w samotności szczekał bez przerwy z powodu swojego niepokoju. Kiedy jego właściciel zaczął używać obroży z kory, przestał szczekać.

Ale wkrótce potem, gdy jego właściciel podszedł do niego przed wyjazdem, zaczął ją atakować i gryźć — mocno. Był tak zdenerwowany obrożą z kory, że zamiast po prostu bać się, gdy został sam, stał się agresywny wobec swojego właściciela.

Prawdziwa modyfikacja zachowania wymaga czasu, cierpliwości i współczucia. Szybkie poprawki, takie jak obroże, na dłuższą metę zranią psa.

Pakować, czy nie pakować na lęk separacyjny?

Jeszcze jedną rzeczą, o której należy pamiętać, jeśli twój szczeniak ma SA, jest to, gdzie ją zostawić, gdy cię nie będzie. Wydaje się intuicyjne pozostawienie jej w skrzyni, w której znajduje się jej zniszczenie lub bałagan.

W rzeczywistości, większość psów z silnym lękiem separacyjnym będzie bardziej zrelaksowany jeśli zostaną pozostawione poza skrzynią.

Odsadzenie psa od klatki może zająć trochę czasu i treningu, ale czasami całkowite wyeliminowanie klatki jest drogą do zrobienia.

Mój własny pies, Barley, zaczął cierpieć na lęk separacyjny, kiedy zaczęliśmy mieszkać w AirBnbs zamiast w zwykłym mieszkaniu. Ciągłe poruszanie się naprawdę popsuło jego rutynę! Kiedy przestaliśmy go pakować i zintensyfikowaliśmy naszą grę z ukrytymi smakołykami, jego SA prawie wyparowało.

To powiedziawszy, czasami po prostu nie można zostawić psa z klatki. W takim przypadku możesz przyjrzeć się wyjątkowo wytrzymała klatka dla psów z lękiem separacyjnym . Takie skrzynie mogą zapewnić bezpieczeństwo Twojemu pupilowi ​​i Twoim rzeczom.

Pamiętaj, że niektóre psy, które są naprawdę zdeterminowane, mogą w rzeczywistości zrobić sobie krzywdę jeszcze na tych ciężkich skrzyniach (kopiąc, łamiąc zęby lub gwoździe), więc bądź ostrożny.

Jeśli planujesz zostawić psa w klatce, upewnij się, że: prawidłowo szkolić swojego psa w skrzyni aby skrzynia stała się relaksującą bezpieczną przestrzenią, a nie czymś związanym ze strachem i karą.

Można to zrobić za pomocą gier treningowych w skrzyniach, zaczynając od kilku minut w skrzyni, a następnie powoli wydłużając czas trwania.

Inną opcją, która może być mniej stresująca dla niespokojnych psów, jest odgrodzenie części domu odpornej na psy (takiej jak kuchnia lub łazienka), aby pies miał więcej miejsca i nie czuł się tak uwięziony, jak może czuć się zamknięty w skrzynia.

Czy zabawki, smakołyki lub ćwiczenia naprawią lęk separacyjny mojego psa?

Być może. Jury wciąż nie ma na ten temat.

Dr Jen Summerfield zwolennicy używania ukrytych smakołyków jako jej główną metodę leczenia SA, powołując się na ich prostotę dla właścicieli. Dla wielu psów wystarczy połączenie ukrytych smakołyków z lekami przeciwlękowymi.

Jednak inne studia wskazali na smakołyki, które mają niewielki wpływ na lęk separacyjny. Z moich osobistych doświadczeń z psami (w sytuacjach, w których właściciele unikali leków), smakołyki niewiele pomogły. Psy były po prostu zbyt spanikowane, by jeść nawet przy najmniejszej nieobecności.

Zamiast tego skupiliśmy się na powolnym i stałym odczulaniu.

Podobnie, ćwiczenie psa do wyczerpania nie naprawi jej lęku separacyjnego. Może zmniejszyć energię, którą wkłada w ucieczkę, ale nie naprawi paniki.

Biorąc to pod uwagę, zwiększenie schematu ćwiczeń psa z pewnością nie zaszkodzi i prawdopodobnie nadal jest dobrym pomysłem na zapewnienie psu bezpieczeństwa i spalenie części nadmiaru niespokojnej energii.

Victor karma dla psów bez zbóż

Twój najlepszy sposób na wyeliminowanie lęku przed separacją? Odczulanie, terapia lekowa i kombinacja leczenia

Ukryte smakołyki i interaktywne zabawki puzzle Z mojego doświadczenia wynika, że ​​nie może skrzywdzić niespokojnych psów. Ale mogą nie wystarczyć. Psy, które naprawdę panikują, po prostu nie będą jedz nadziewane kongi lub bawić się puzzlami.

Jeśli zdecydujesz się na ukryte rozproszenie zamiast odczulania, prawdopodobnie będziesz potrzebować leków przeciwlękowych jako komplementu. Jeśli zdecydujesz się na naprawdę przemyślany plan odczulania, możesz nie potrzebować smakołyków ani terapii lekowej.

Zawsze zachęcam właścicieli do wszystkich trzech: odczulania, leków i smakołyków. Często stwierdzam, że większość właścicieli czuje się komfortowo, wybierając dwa z trzech.

Jeśli postępujesz zgodnie z radami zawartymi w tym przewodniku i nadal masz problemy, rozważ skontaktowanie się z behawiorystą weterynaryjnym (nie ze standardowym weterynarzem), który może pomóc w stworzeniu specjalistycznego planu treningowego w zakresie leków i odczulania, aby pomóc w leczeniu lęku napadowego Twojego psa.

Lęk separacyjny u psów – najczęściej zadawane pytania

Co powoduje lęk separacyjny u psów?

Szczegółowo omówimy to powyżej w naszym przewodniku. Ale najczęstsze powody to:

1) Pochodzący ze sklepu zoologicznego
2) Hiperprzywiązanie do właściciela
3) Mieszkanie z jednym (jednym) właścicielem
4) Pochodzący ze schronu
5) Ostatnie zmiany w życiu domowym

Jakie są domowe sposoby leczenia lęku separacyjnego u psów?

Najważniejszym elementem leczenia lęku separacyjnego jest zapewnienie Twojemu psu komfortu przebywania w samotności.

W naszym planie treningowym w tym przewodniku przeprowadzimy Cię krok po kroku, jak znieczulić psa na powolne bycie samotnym.

Niektóre inne naturalne domowe środki zaradcze, które mogą pomóc (lub nie, w zależności od tego, jak silny jest lęk separacyjny twojego psa) obejmują:

1) CBD przysmaki dla psów
2) Kamery do wydawania jedzenia dla psów
3) Mrożone zabawki dla psów i smaczne gryzaki
4) Zwiększone ćwiczenia
5) Praca w domu lub wizyta opiekunów psów, aby ograniczyć czas, w którym pies jest zmuszony do samotności

Jak szybko leczyć lęk separacyjny psa?

Niestety, chociaż naprawienie lęku separacyjnego psa za pomocą odczulania jest dość proste i proste, nie jest ani łatwe, ani szybkie.

Musisz powoli zmuszać psa do spędzania większej ilości czasu w samotności. Być może będziesz musiał zacząć od kilku minut, a w skrajnych przypadkach nawet 30 sekund.

Leki przeciwlękowe może być niezwykle przydatny do przyspieszenia sesji treningowych, ponieważ może pomóc Twojemu psu znacznie szybciej robić postępy.

Jakie leki są zalecane w leczeniu lęku separacyjnego u psów?

Klomipramina i psi Xanax może pomóc Twojemu psu szybciej osiągnąć znaczące postępy. Tylko upewnij się, że pracujesz z weterynarzem i że nie ma nic przeciwko temu, że podajesz te leki.

Alternatywnie, CBD i suplementy uspokajające dla psów mogą również pomóc w łagodnych przypadkach, choć w ciężkich przypadkach są mniej prawdopodobne.

***

Co pomogło Twojemu psu przezwyciężyć lęk separacyjny? Chętnie poznamy Twoje wskazówki i porady poniżej!