Leiszmanioza u psów - co możesz zrobić?



Ostatnia aktualizacja7 sierpnia 2020 r





Leiszmanioza u psówLeiszmanioza to choroba, która atakuje psy i powoduje łysienie, owrzodzenia skóry, niewydolność narządów, taką jak zawały serca, stany zapalne i obrzęki. Leiszmanioza jest wywoływana przez pasożyta pierwotniaka występującego u psów i niektórych gryzoni. Pasożyt przenoszony jest przez ukąszenie zakażonej muchy piaskowej lub przez transfuzję krwi.

Zebrałem trochę informacji i opracowałem szczegółowy artykuł na temat tej choroby, więcej o niej dowiesz się poniżej.

Zawartość i szybka nawigacja

Co to jest leiszmanioza u psów?

Wymawiane „leash man eye a sis”, znane również jako Czy mogę , Leiszmanioza psów to termin medyczny określający chorobę wywoływaną przez zarażoną muchą piaskową Leishmania infantum (50 niemowląt).



Samice ćmiankowate przenoszą pasożyty pierwotniaków przez gryząc skórę gospodarza.

Samica ćmianki Phlebotomine przenosząca leiszmaniozy

Chociaż leiszmanioza rozwija się w ciepłym, tropikalnym klimacie , jest to problem zarówno w krajach endemicznych, jak i nieendemicznych.



Występuje powszechnie w Afryce, Azji, Europie Południowej oraz Ameryce Południowej i Środkowej. Zarażone psami w USA często zapadają na tę chorobę w innym kraju, takim jak Hiszpania, Portugalia, Grecja, Brazylia i nie tylko.

Parzysty wystawy psów może być źródłem nieznanych chorób, o których tu nie słyszeliśmy. Ponieważ coraz więcej konkurentów z zagranicy dołącza, a hodowla psów i championów jest importowanych, nigdy nie można być zbyt ostrożnym.

Przyczyna: przenoszenie leiszmaniozy u psów

Leiszmanioza to infekcja odzwierzęca, która jest zaraźliwa i może być śmiertelne. Może być przenoszony na inne zwierzęta i ludzi, ale psy są głównym żywicielem rezerwuarowym i nie ma preferencji rasowych, płciowych ani wiekowych.

Pasożyt dwufazowy kończy swój cykl życiowy u dwóch żywicieli:

  1. Muchy, które są siedliskiem wiciowatej formy zewnątrzkomórkowej promastigoty
  2. Ssak, u którego rozwija się wewnątrzkomórkowa forma pasożyta amastigota.

Przenoszenie leiszmaniozy psów na psy jest procesem złożonym.

Wrodzone przenoszenie pionowe jest możliwe, gdy zarażona suka przenosi chorobę na swoje potomstwo, ale jest to rzadkie. Inni zarażają się leiszmaniozy poprzez transfuzję krwi, a także przenoszenie z psa na psa.

Bezpośrednia transmisja jest postrzegane jako wytłumaczenie w odniesieniu do zarażonych fokusów hodowlanych w USA.

Pies może zarazić się chorobami pasożytniczymi przez połknięcie lub wąchanie gleby, odchodów, pożywienia, a także zakażonej wody. Dlatego uważaj, dokąd udaje się Twój zwierzak, gdzie wskazuje wąchacz, gdy odwiedza tropikalne miejsce podróży.

Zanim przejdziemy dalej i abyście mieli pojęcie, przez co przechodzi pies z leiszmaniozą, obejrzyjcie podróż Moona:

Formy i objawy leiszmaniozy psów

Należy zauważyć, że przenoszenie leiszmaniozy u psów może pochodzić zarówno z objawowych, jak i bezobjawowych kłów.

Plik okres wylęgania Leiszmanioza może wynosić od miesiąca do lat. Niektóre psy mogą mieć pasożyta przez długi czas, zanim pojawią się jakiekolwiek objawy kliniczne lub objawy (bezobjawowe).

Choroba pozostanie w stanie uśpienia, dopóki nie wyzwoli jej choroba lub stres.

Ogólnie okres inkubacji u ludzi wynosi około 2 do 6 miesięcy. U psów może to zająć od trzech tygodni do siedmiu lat.

Zbliżenie psa z leiszmaniozą

Jeśli Twój zwierzak jest zdrowym psem, prawdopodobnie nie zauważysz żadnych wczesnych objawów. Ale kiedy zachoruje, jego układ odpornościowy może ciągle zawodzić. To, co się stanie, to rozmnażanie się pasożyta i atakowanie żywiciela, co doprowadzi do skórnej lub trzewnej leiszmaniozy. Te dwa typy wpływają na różne części ciała psa.

jak zrobić psa takiego jak ty

Leiszmanioza skórna (CL) to infekcja skóry, podczas gdy Trzewny (VL) atakuje narządy jamy brzusznej psa i jest najcięższą postacią leiszmaniozy. Leiszmanioza trzewna jest również znana jako czarna gorączka.

Oto tabela przedstawiająca różne objawy kliniczne w przypadku każdej postaci leiszmaniozy.

Leiszmanioza skórna Leiszmanioza trzewna
Hiperkeratoza - występuje w przypadku nadmiernego łuszczenia się naskórka z pogrubieniem, utratą koloru skóry oraz pękaniem poduszek i kufy. Utrata apetytu prowadząca do znacznej utraty wagi
Łysienie - sierść wysycha i łamie się wraz z wypadaniem włosów. Biegunka i / lub wymioty.
Na powierzchni skóry rozwijają się guzki. Krwotok z nosa.
Możliwość śródskórnych guzków i wrzodów. Ćwicz nietolerancję.
Niezwykle długie, łamliwe paznokcie. Melena - krwawe lub ciemne, smoliste stolce. (mniej popularne)

Oprócz tego, oto inne objawy związane z leiszmaniozy psów:

  • Limfadenopatia (najczęściej)
  • Wychudzenie
  • Nerwoból - bolesne zaburzenie nerwów
  • Ból stawów i zapalenie mięśni
  • Zmiany osteolityczne
  • Gorączka z powiększoną śledzioną
  • Zapalenie kości okrywowych

Niewydolność nerek ma oznaki nadmiernego oddawania moczu, silnego pragnienia i wymiotów. W przypadku poważnej infekcji ogólny stan zdrowia Twojego zwierzaka już się pogorszył, a rokowanie nie wyglądałoby zbyt dobrze.

Gdy zauważysz jakiekolwiek oznaki i poczujesz, że Twój pies jest nosicielem leiszmaniozy, natychmiast zabierz go do weterynarza, aby mieć szansę na wyzdrowienie.

Jak zdiagnozować leiszmaniozę u psów?

Pierwszą rzeczą, o którą zapytałby weterynarz, jest twój pies Historia medyczna , w tym wszelkie informacje o podróżach. Wszelkie możliwe informacje, które mogły doprowadzić do aktualnego stanu Twojego zwierzaka, są ważne.

DO badanie fizykalne i pełne badanie krwi zostaną również wykonane. Pomoże weterynarzowi wykluczyć oznaki chorób, takich jak rak lub toczeń, wśród innych chorób z tymi samymi objawami.

Oprócz tych i badanie moczu, wymazy lub biopsje i próbki tkanek zostanie pobrany ze skóry, węzłów chłonnych, śledziony i szpiku kostnego do hodowli laboratoryjnej i pobrania płynów. Te ogólne badania są skuteczne w diagnozowaniu leiszmaniozy, jeśli są dotknięte nią narządy.

Leiszmaniozę psów można również zdiagnozować za pomocą testu zwanego ELISA (Test immunoenzymatyczny). To test służący do pomiaru poziomu przeciwciał. Jeśli jest wysoki, występuje infekcja lub CanL.

Wreszcie, jest to reakcja łańcuchowa polimerazy lub Test PCR . To najskuteczniejszy sposób diagnozowania leiszmaniozy przez specjalistów, ponieważ mogą bezpośrednio zobaczyć DNA Twojego psa i wszelkie zmiany zachodzące w nim.

Lekarz bada psa rasy golden retriever w klinice weterynaryjnej

Istniejąca infekcja pasożytnicza zmieniająca DNA żywiciela poprzez jego komórki i tkanki pozwoli weterynarzom zobaczyć, jaka dokładnie choroba występuje u zwierzęcia.

W Stanach Zjednoczonych każdego psa, u którego zdiagnozowano CanL, należy zgłosić do CDC (Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom przez weterynarzy lub specjalistów ds. Zwierząt. W przypadku osób w Kanadzie leiszmanioza nie została zgłoszona i jest wymieniona jako choroba „niezgłaszana z listy B” zgodnie z CFIA (Kanadyjska Agencja Kontroli Żywności).

Leczenie: czy leiszmaniozy można wyleczyć u psów?

Tak, i istnieją różne sposoby leczenia leiszmaniozy psów w zależności od jego nasilenia .

Jeśli twój pies nie jest bardzo zarażony, weterynarz przepisze dieta wysokiej jakości gdzie w większości są przeznaczone do niewydolności nerek.

Ponieważ jest to infekcja odzwierzęca, pasożyty w zmianach mogą przenosić się na ludzi. Te organizmy nigdy nie zostaną całkowicie wyeliminowane. Nawrót i leczenie są nieuniknione .

Dobra wiadomość jest taka, że ​​istnieją leki łagodzące objawy i samą chorobę. Ponownie, w zależności od tego, jak ciężki jest stan Twojego psa, weterynarz może zapewnić najlepszy sposób leczenia.

Dostępny jest specjalny lek z CDC do leczenia leiszmaniozy u psów tzw stiboglukonian sodu .

Allopurynol i antymonit megluminowy są alternatywą w leczeniu tej choroby. Są silnym lekiem przeciwpasożytniczym. Przyjmuje się je codziennie przez 28 dni, a następnie tylko allopurynol do 6 lub 12 miesięcy.

Miltefozyna (M. ilteforan) lub amfoterycyna B. to inne leki, które można łączyć z allopurynolem i przyjmować przez taki sam okres jak powyżej. Ilość podanych leków będzie również zależeć od postępów leiszmaniozy u Twojego zwierzaka.

Pies z leiszmaniozy patrząc na swoje leki

Aby wspomóc leczenie, Twój pies zostanie założony dożylne wsparcie płynowe i specjalna dieta.

Jeśli zmiany skórne są zakażone, usuwa się je chirurgicznie lub pies musi również przyjmować antybiotyki.

Niestety, jeśli zwierzę jest przewlekle zakażone i wychudzone z powodu leiszmaniozy, rokowanie jest bardzo złe i eutanazja należy traktować jako rozwiązanie.

Mogłeś o tym słyszeć naturalne zabiegi leiszmaniozy u psów, ale bądź ostrożny. Unikaj dalszych zagrożeń, konsultując się najpierw z weterynarzem lub lekarzem weterynarii. Ta choroba jest niebezpieczna i nawet jeśli masz dobre intencje - aby pomóc Twojemu zwierzakowi wyzdrowieć - może wyrządzić więcej szkód.

Życie i opieka nad psem z leiszmaniozą

Przy wielu lekach musiałbyś podać czas i wysiłek w monitorowaniu psa przez cały okres leczenia.

rachael ray odżywcza karma dla psów

Weterynarz będzie chciał obserwować twojego zwierzaka, aby kontynuować identyfikację drobnoustrojów w powtarzanych biopsjach i sprawdzić, czy nie ma poprawy. Po początkowej terapii spodziewaj się nawrotu choroby w ciągu kilku miesięcy do roku.

Musisz przyprowadzić psa na kontrolę co 2 miesiące po zakończeniu leczenia wstępnego.

Jeśli u Twojego zwierzaka zostanie zdiagnozowana leiszmanioza, prognozy są bardzo ostrożne .

Niektórzy są tak chorzy, że umierają z powodu niewydolności narządów, podczas gdy inni nie będą nawet w stanie poddać się żadnemu leczeniu.

Zapobieganie i zwalczanie leiszmaniozy psów

Według CDC nie ma sposobu, aby zapobiec zakażeniu Twojego zwierzaka leiszmaniozy. Jak zawsze, Lepiej zapobiegać niż leczyć .

O ile to możliwe, nie pozwól dziecku z futrem na kontakt z psem lub miejscem, które wydaje się wątpliwe. Jeśli podejrzewasz, że inne zwierzę może być chore, trzymaj go z dala od niego.

Powinieneś także unikać podróżowania do miejsc na świecie, w których odnotowano leiszmaniozy.

znak ostrzegawczy dla leiszmaniozy

W Wielkiej Brytanii możesz znaleźć plik szczepionka . Nie uchroni psa przed zarażeniem się chorobą, ale może pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów klinicznych.

Inni właściciele stosują różnego rodzaju środki zapobiegawcze, takie jak repelenty owadów i trzymanie zwierząt w domu, jeśli muszą udać się do miejsca, w którym aktywna jest leiszmanioza.Odstrzał jest zalecaną strategią zwalczania zakażonych psów na niektórych obszarach endemicznych.

Te pasożyty są częstsze w okresie sezon deszczowy a ryzyko transmisji jest najwyższe od zmierzch do świtu .

Podziel się swoją historią lub metodami leczenia z nami i innymi właścicielami zwierząt, komentując pole poniżej!

Dalsze czytanie:

Ciekawe Artykuły