Czy psy mogą być autystyczne?

Autyzm to temat, który wywołuje u wielu osób silne emocje , szczególnie tych, którzy widzieli, jak ukochana osoba zmaga się z chorobą.

Co gorsza społeczność medyczna nie rozumie jeszcze w pełni zaburzeń ze spektrum autyzmu , a większość pytań przewyższa liczbę odpowiedzi.

Odnosi się to podwójnie do tematu psiego autyzmu. Zaburzenia ze spektrum autyzmu psów nie były przedmiotem bardzo rygorystycznych badań, a opinie poszczególnych weterynarzy i badaczy znacznie się różnią.

Niektórzy uważają, że autyzm może w rzeczywistości dotykać psy , podczas gdy inni niechętnie określają zachowania problematyczne jako spowodowane autyzmem ; zamiast tego uważają te objawy za część dysfunkcyjnego wzorca zachowania.

Zagłębimy się w tę kwestię poniżej i wyjaśnimy niektóre kluczowe argumenty z obu obozów.

australijskie imiona dla psów

Czy psy mogą być autystyczne: kluczowe dania na wynos?

• Nie ma jeszcze jasnego konsensusu co do możliwości, że niektóre psy cierpią na autyzm. Niektórzy weterynarze i badacze uważają, że tak; inni podejrzewają, że niektóre psy cierpią na podobną, ale inną przypadłość.
• Niektóre psy wykazują wiele podobieństw do osób ze spektrum autyzmu, a te stany często występują obok stanów genetycznych, które są powiązane z autyzmem (takich jak zespół łamliwego chromosomu X).
• Niezależnie od tego, czy pies cierpi na zaburzenie ze spektrum autyzmu, czy na coś zupełnie innego, jest kilka rzeczy, które możesz i powinieneś zrobić (np. unikanie stresujących sytuacji), aby pomóc Twojemu psu poczuć się jak najlepiej.

Czym są zaburzenia ze spektrum autyzmu?

Zanim zagłębimy się w problem zaburzeń ze spektrum autyzmu psów, przejrzyjmy podstawowe fakty dotyczące tego schorzenia.

Naukowcy nie rozumieją w pełni zaburzeń ze spektrum autyzmu – nawet jeśli występują u ludzi. I chociaż większość dzieci cierpiących na to zaburzenie wykazują pewne różnice biochemiczne w porównaniu z rówieśnikami , nie ma testu laboratoryjnego na autyzm. Subiektywna diagnoza jest dokonywana na podstawie badania cech behawioralnych.

Według Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego (oddział Narodowych Instytutów Zdrowia), osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu często wykazują połączenie problemów społecznych związanych z umiejętnością komunikowania się i interakcji z innymi oraz powtarzalnymi zachowaniami .

Niektórzy naukowcy podejrzewają, że źródło zaburzeń ze spektrum autyzmu znajduje się w wyspecjalizowanych komórkach mózgowych zwanych neuronami lustrzanymi i istnieje: niektóre dane, które potwierdzają to twierdzenie .

Neurony te biorą udział w rozpoznawaniu emocji u innych ludzi, empatii i naśladowaniu zachowań. W związku z tym dysfunkcja w tych obwodach nerwowych wyjaśniałaby niektóre objawy związane z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

Jak się okazuje, psy też mają neurony lustrzane . Podobnie jak u ludzi, te neurony lustrzane odgrywają ważną rolę w procesie tworzenia więzi i innych zachowaniach społecznych.

Jest zatem możliwe, że psy cierpiące na stany podobne do autyzmu mają problemy z neuronami lustrzanymi, ale nie zostało to jeszcze ostatecznie ustalone .

Objawy wyświetlane przez przypuszczalnie autystyczne psy

Bez względu na to, czy naukowcy ostatecznie odkryją, że psy mogą zachorować na autyzm, czy też wykażą, że psy nie mogą cierpieć na tę dolegliwość; wiele psów wykazuje objawy podobne do objawów autyzmu u ludzi .

Niektóre z najczęstszych objawów to:

• Letarg lub brak zainteresowania czynnościami, które byłyby zabawne dla większości psów
• Powtarzające się zachowania
• Chodzenie w zwolnionym tempie
• Brak nawiązania lub utrzymywania kontaktu wzrokowego
• Nadmierne reakcje na głośne dźwięki lub zaskakujące zdarzenia
• Wyświetlanie stanu podobnego do transu
• Koncentrowanie się na podłogach, ścianach lub innych przedmiotach nieożywionych przez dłuższy czas
• Okazywanie niepokoju w obliczu nowych rzeczy lub czynności
• Trudność lub niepowodzenie w okazywaniu emocji
• Brak interakcji z właścicielem lub innymi psami

Należy pamiętać, że niektóre z omówionych powyżej objawów są również związane z innymi problemami zdrowotnymi, takimi jak dysfunkcja poznawcza psów (CCD) i problemy z wątrobą.

Dlatego pamiętaj, aby zabrać psa na badanie, jeśli zauważysz którykolwiek z powyższych objawów.

Oto krótki film pokazujący dziwne zachowanie psa przed karmieniem podejrzany autyzmu:

Zbiór wskazówek potwierdzających: zespół łamliwego chromosomu X, pogoń za ogonem i bulteriery

Chociaż naukowcy nie do końca rozumieją, co powoduje autyzm , kilka czynniki ryzyka został zidentyfikowany , Jak na przykład bycie mężczyzną, posiadanie autystycznego rodzeństwa lub urodzenie się starszej matki .

Innym ważnym czynnikiem ryzyka jest: obecność któregokolwiek z kilku innych schorzeń , włącznie z:

• zespół Tourette'a
• Stwardnienie guzowate
• Zespół łamliwego chromosomu X

Zespół łamliwego chromosomu X jest dziedziczną chorobą genetyczną który znajduje się na chromosomie X. Niektóre badania wskazują, że aż 60% osób, u których zdiagnozowano zespół łamliwego chromosomu X, wykazuje również ASD.

Wśród innych objawów zespół łamliwego chromosomu X powoduje rozwój wydatnego czoła, wydłużonej twarzy, dużych uszu i wysoko wysklepionego podniebienia.

Bullteriery i pogoń za ogonem: OCD czy coś innego?

Naukowcy rozważali możliwość, że zaburzenia ze spektrum autyzmu mogą dotykać psy od 1966 roku.

Jednak tematowi nie poświęcono wiele uwagi aż do kilku naukowcy zaczęli badać zachowanie gonienia ogona powszechnie obserwowane w niektórych liniach bulterierów .

Na początku naukowcy podejrzewali, że gonienie za ogonami było wynikiem zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego (OCD) .

Jednak po porównaniu kodu genetycznego bulterierów z innymi rasami, które wykazują problemy podobne do OCD, odkryli, że bulterierom brakowało mutacji odpowiedzialnej za wywoływanie OCD u tych innych ras.

Gdy dowiedzieli się, że OCD nie jest przyczyną zachowania goniącego ogon, naukowcy zaczęli rozważać inne możliwości.

Niektórzy zauważyli, że te teriery goniące ogony wykazywały również inne dziwactwa behawioralne . Na przykład wielu wywodziło się z linii skłonnych do napadów, niektórzy wykazywali wybuchową agresję, a niektórzy mieli skłonność do wchodzenia w stan podobny do transu. Ponadto większość chorych psów była płci męskiej.

Zespół łamliwego chromosomu X u psów: bulteriery wyglądają dobrze

Te cechy są pod wieloma względami zgodne z autyzmem , ale dopiero, gdy naukowcy zauważyli kolejne podobieństwo między tymi bulterierami a niektórymi dziećmi autystycznymi, naprawdę zaczęli podejrzewać, że te teriery cierpią na formę autyzmu: Bulteriery Popatrz jakby mieli zespół łamliwego chromosomu X .

Podobnie jak w przypadku ludzi cierpiących na zespół łamliwego chromosomu X, bulteriery mają wydatne czoło, wydłużoną twarz, odstające uszy i wysoko wysklepione podniebienie .

Zachęceni tym nowym spostrzeżeniem naukowcy rozpoczęli: badanie krwi tych terierów szukać biomarkerów autyzmu. W ten sposób naukowcy odkryli, że wiele z tych bulterierów miał podwyższony poziom neurotensyny i hormonu uwalniającego kortykotropinę tak jak często to robią autystyczni ludzie .

Więc, chociaż nie osiągnięto jeszcze konsensusu, istnieje coraz więcej dowodów sugerujących, że u psów mogą wystąpić zaburzenia podobne do autyzmu .

Jak leczyć psa z potencjalnie autyzmem?

Niezależnie od tego, czy autyzm psów jest rzeczywistą dolegliwością, czy też jest spowodowany inną chorobą lub dysfunkcją, ważne jest, aby zapewnić swojemu psu najwyższą możliwą jakość życia .

W przypadku niektórych zabiegów będziesz potrzebować pomocy weterynaryjnej, ale istnieje również wiele różnych kroków, które możesz podjąć samodzielnie.

Niektóre z najlepszych sposobów leczenia potencjalnie autystycznego psa obejmują :

• Leki: Istnieją różnorodność leków stosowanych w leczeniu autyzmu u ludzi , oraz Twój weterynarz może przepisać jeden lub więcej leków aby złagodzić lub ograniczyć niektóre z najbardziej niepokojących objawów Twojego psa. Na przykład fluoksetyna (Prozac) jest stosowana w leczeniu problemów związanych z autyzmem i OCD u ludzi, a także jest stosowany w leczeniu podobnych schorzeń u psów .
• Unikaj stresujących sytuacji: Wiele psów wykazujących zachowania podobne do autyzmu boi się ludzi, zwłaszcza obcych. W takich przypadkach dobrze jest: po prostu unikaj sytuacji, które zmuszają szczeniaka do interakcji z nieznajomymi , na przykład chodzenie do parku lub sklepu zoologicznego. Tylko upewnij się, że Twój pies nadal dużo ćwiczy. Możesz nawet rozważyć uzyskanie bieżnia przyjazna psom .
• Weterynaryjne wizyty domowe. Możesz także rozważ znalezienie weterynarza, który wykonuje wizyty domowe ( one istnieją , chociaż nie są one powszechne), więc nadal możesz uzyskać wysokiej jakości opiekę weterynaryjną, bez konieczności zabierania psa do zatłoczonego, głośnego gabinetu weterynarza.
• Okłady przeciwlękowe. Kompresyjne chusty i dobrze dopasowane ubrania, takie jak Koszula Thunder (lub podobna alternatywa dla majsterkowiczów ) może również pomóc Twojemu psu poczuć się bezpiecznym i chronionym, tak jak w przypadku psów z różnymi problemami behawioralnymi i emocjonalnymi.
• Bezpieczna przestrzeń hodowlana. Pamiętaj, aby zapewnić psom, które wykazują objawy podobne do autyzmu, ciche, bezpieczna buda lub podobne kryjówki, do których mogą się wycofać, gdy się przestraszą. Posiadanie klatki zapewnia Twojemu psu bezpieczną przestrzeń, którą może nazwać własną, i pomaga psu w radzeniu sobie.
• Pokrywy skrzynek. DO pokrywa skrzynki może również zdziałać cuda, aby Twoje szczenię czuło się bezpieczniej.
• Mnóstwo ćwiczeń. Wszystkie psy potrzebują ćwiczeń, ale może to być szczególnie pomocne w łagodzeniu stresu i niepokoju u niektórych psów z autyzmem. Możesz zwiększyć wartość treningową regularnego spaceru, zakładając szczenię kamizelkę obciążeniową lub antyklina wypełniony butelkami z wodą.
• Fizykoterapia. Niektóre psy reagują bardzo dobrze do fizykoterapii, zwłaszcza gdy obejmuje ona spokojny, uspokajający dotyk i techniki przypominające masaż.

We wszystkich przypadkach pamiętaj o tym nie ma jednego uniwersalnego leczenia dla psów, które mogą cierpieć na stany podobne do autyzmu . Będziesz chciał dostosować leczenie do konkretnych wyzwań Twojego psa i pomóc chronić go przed rzeczami, które mogą wywołać niepożądane zachowania.

***

Jeśli uważasz, że Twój pies może cierpieć na autyzm, skontaktuj się ze swoim weterynarzem lub behawiorystą i zleć mu ocenę .

Chociaż możesz nie uzyskać ostatecznej odpowiedzi, z pewnością skorzystasz na opinii lekarza weterynarii w tej sprawie i wszelkich sugerowanych przez niego zabiegach.

Przy odpowiedniej opiece i leczeniu Twój pies nadal będzie cieszył się wysoką jakością życia!

Czy kiedykolwiek musiałeś opiekować się autystycznym psem? Chętnie poznamy Twoje doświadczenia w sekcji komentarzy poniżej. Twoja historia może nawet pomóc komuś innemu, kto ma teraz do czynienia z tym wyzwaniem.